Fort 47 Łysa Góra
Fort 47 Łysa Góra powstał w latach 1872 - 1885.
Na ozdobnym portalu bramy wjazdowej do Fortu widnieje data: 1885 ale sam projekt i budowa Fortu wiążą się z okresem o kilka lat wcześniejszym.
Twierdza Kraków ulegała w latach 1856 - 1866 bardzo intensywnej rozbudowie w oparciu o projekty opracowane pod nadzorem gen. Augusta Cabogi.
Wcześniej był tu szaniec, rozbudowany w latach 1872 - 1878 do fortu półstałego i następnie przebudowany jako fort artyleryjski przed rokiem 1886.
Jest to jeden z największych artyleryjskich fortów w Twierdzy Kraków; posiadał sześć baterii dział, jednowałowy.
Położony na wschodniej części grzbietu wzgórz ograniczających od zachodu dolinę Sudołu Dominikańskiego i Dłubni; bardzo rozległy widok na przedpole, od newralgicznej dla Twierdzy Kraków strony północno - wschodniej, stanowił główny atut jego położenia.
V sektor obronny, fortyfikujący miasto od północy, zgromadził największe forty w Twierdzy Kraków.
Góra Węgrzecka leży w odległości ok. 3 km od dawnej granicy rosyjskiej, przy głównym trakcie na Warszawę; był to kierunek największego zagrożenia, jedna z najbardziej prawdopodobnych osi natarcia na Twierdzę, stąd zbudowane tu forty i umocnienia należą do najpotężniejszych w całej Twierdzy Kraków.
Charakterystycznym elementem Fortu są obronne koszary szyjowe; blok niskich koszar szyjowych, jest dwukrotnie załamany w formie półbastionów flankujących centralnie położoną bramę.
Dodatkowo plac broni osłaniany był ziemną bastionetką; jej ściany tworzone były przez przedstok, a wjazd mieścił się w czole.
Wspomniane załamanie koszar szyjowych występuje w starszych fortach artyleryjskich Twierdzy Kraków: Fort 51 Rajsko, Fort 49 Krzesławice; póżniej zrealizowane (lata 1884 - 1886) forty artyleryjskie posiadają koszary szyjowe proste: Fort 45 Zielonki, Fort 52 Borek.
Fort posiada typowe elementy fortu artyleryjskiego, a jedyne co go wyróżnia, to jest jego wielkość i rozległość.
Nieopodal Fortu 47 Łysa Góra zbudowano jeszcze jeden potężny fort pancerny, Fort 47a Węgrzce; oba forty łączy zakryta droga rokadowa, w latach 1902 - 1910 usypano nad nią wał ziemny.
W skład grupy węgrzeckiej wchodzi zatem Fort 47 Łysa Góra - świadectwo okresu fortów ześrodkowanych (1870 - 1886), pancerny Fort 47a Węgrzce - zabytek epoki pancerza, bateria sprzężona - dając w sumie przykład systemu fortowego grupowego, oraz ostróg forteczny wpasowany w wał baterii, który swym kształtem, małymi wymiarami i silnym uzbrojeniem jest prekursorem fortyfikacji rozproszonej okresu międzywojennego (1918 - 1939).
